جلسه اکران و نقد و بررسی فیلم “شبی که ماه کامل شد”در بندرعباس برگزار شد

جلسه اکران و نقد و بررسی فیلم “شبی که ماه کامل شد”در بندرعباس برگزار شد

نشست نقد و بررسی فیلم “شبی که ماه کامل شد” با حضور کارشناسان و جامعه فرهنگ و هنر در سینما ستاره شهر بندرعباس برگزار شد.

به گزارش شرجی، در این نشست که به همت انجمن سینماگران استان هرمزگان و سینما ستاره شهر بندرعباس برگزار شد، تماشاگران ابتدا به تماشای فیلم نشسته و سپس جلسه نقد و بررسی برترین فیلم جشنواره فجر نیز برگزار شد.

یک فعال فرهنگی هنری در این نشست گفت: داستان و فیلم نامه ی شبی که ماه کامل شد رسالت خود را به خوبی انجام داده بود زیرا سوژه ی بسیار سختی بود، این سوژه را سیاسی، امنیتی  و نژادی نکردن و  با توجه به اینکه کارگردان یک زن است اما آن را تبدیل به یک سوژه ی فمنیسمی نکرده ، کار بسیار سختی است. عادت به تحلیل فرامتنی داریم چیزی که در خود فیلم است باید دیده شود آنچه در فیلم دیده شد شعار نبود

محسن بختیار با تاکید بر اینکه آن چیزی که در فیلم می بینیم مهم است نه فرامتنی آن گفت: آن چه در فیلم نامه ی این فیلم  دیده می شد دو کشمکش بینن تصمیم و تقدیر  و کشمکش بین عقل و احساس بود ، آدمها در یک تقدیری قرار می گیرند که هرچه او بخواهد همان می شود یا اینکه طبق تصمیم باید پیش بروند و تصمیم گیرنده باشند؟ تصمیم گرفت تا بکشد یا اینکه نه، تقدیر برآن بوده که بکشد و کشته شود؟ فرق داشتن عبدالحمید با دیگر برادران و برگشت آن به  خانواده تصمیم است یا تقدیر؟

وی در خصوص کشمکش عقل و احساس گفت: نقش اول زن بر مبنای احساس خود تصمیم می گیرد زن عبدالحمید شود اما نمی داند چه اتفاقاتی ممکن است برایش رخ دهد، با وجود این که می دانیم عبدالحمید یک تروریست است،قتل انجام می دهند ، ترور می کنند اما زمانی که به وی حمله می شود یک هواخواهی نسبت به عبدالحیمد در مخاطب ایجاد می شود که همان کشمکش بین عقل و احساس است، عقل می گوید این شخصیت، انسان مثبتی نیست اما احساس می گوید نکند کشته شود.

بختیار مهم ترین ایراد در داستان را درست استفاده نکردن از دوربین پشست سر شخصیت یا زاویه دانای کل محدود به یک شخص دانست و عنوان کرد: در فیلم با یک زوایه ی دانای کل محدود به یک شخص که فائزه نام داشت رو به رو بودیم که تمامی اتفاقات را از زاویه دید فائزه می دیدم که کار بسیار خوبی بود اما مشکل از جایی شروع شد که این زاویه دید شخصیت تغییر کرد که اگر این فیلم با همین کیفیت از همین یک زاویه دید محدود شروع و خاتمه می یافت  بی نهایت قوی می شد.

وی ادامه داد: در فضای قومی بلوچ نیاز داشت تا فیلم برداری روی دست انجام گیرد اما زیاه روی در این کار اشتباه  بزرگی بود علی رغم اینکه  در فیلم نامه به نحوه ی عاشق شدن هم  خیلی خوب پرداخت نشده بود،

بختیار با بیان اینکه نرگس آبیار در مقایسه با فیلم سازانی که پولهای کلانی دریافت می کنند تا سفارشی سازی کار کنند بسیار خوب کار کرده، گفت: آبیار در تغییر دادن شخصیت عبدالحمید حتی به صورت سینمایی که آیینه شکسته پشت سر او نشان دهنده ی خورد شدن شخصیت آن بود بسیار خوب عمل کرد و به درستی نشان داد که عبدالحمید تحت تاثیر برادر قرار گرفته است.

در ادامه یک مستندساز هرمزگانی گفت: فیلم را می توان به دوبخش عاشقانه و جنگی تقسیم کرد: در ابتدا ریتم فیلم کند و این کندی علی رغم تلاش برای هیجانی شدن تا پایان ادامه داشت، خانم آبیار زن را متعالی تر از دیگر کارگردانان نشان می دهد، جایی که زن را آپارتمانی و شهری و درگیر معضلات اجتماعی نشان می دهد نشان بر همین است بود به طوری که  سفارش شده بود چگونگی اتفاق افتادن این ماجرا در فیلم تا آخر نمایش داه شود.

عبدالعزیز قاسمی ادامه داد: علی رغم اینکه فیلم سینمایی بود اما نرگس آبیار نگاه مستندگونه به این فیلم داشت که می توان بزرگتربن اشتباه آبیار برشمرد، او می خواست وقابع را از ابتدا تا انتها حتما  نشان دهد که اگر به یک نوع دیگر به فیلم نگاه می کرد یا اگر  از جایی دیگر شروع می شد  که خیال بیننده را راحت می کرد که این قصه است، اما یک قصه دیگری را  می بینیم .
وی خوب نچسباندن سکانس ها به هم،دوربین روی دوش که ذهن را مغشوش می کرد و شات های بسیار سریع اذیت کننده را از معضلات فیلم های سفارشی برشمرد و گفت: خانم آبیار فیلم ساز خوبی است و خیلی خوب از بازیگر بازی می گیرد نگاه خیلی متعالی نسبت به زن دارد و هیچ فیلم سازی نیست که در کارنامه کاری خود فیلم بد نداشته باشد.

همچنین مدیرعامل انجمن سینماگران هرمزگان در این نشست گفت: در فیلم شبی که ماه کامل شد نرگس آبیار از عهده مادرانه ساختن فیلم به خوبی بر آمده بود اما تروریستی نبودن فیلم و فقط یک ملودرام خشن که یک کپی از فیلم های حادثه ای و فیلم های تروریستی هالیوودی است از اشکالات فیلم های ایرانی است.
مهرداد امیرزاده ادامه داد: با وجود اینکه فیلم های هالیوودی که یک قالب خاصی دارد و ساختن این قالب کار چندان سختی هم نیست و خانم آبیار هم به خوبی از پس آن برآمده بود اما سینمای ایران نیاز دارد که سینمایی مستقل و هنری باشد.

وی ادامه داد:  جوایزی که شبی که ماه کامل شد تاثیر بسیار زیادی داشت تا تحلیل های مثبتی بر این فیلم باشد اما زمانی که عبدالحمیدبه  پاکستان رفت و  به یکباره تروریست شد تعجب مخاطب را بر می انگیزاند، خیلی بد است که کارگردان فیلمی بسازد تا مخاطب در پایان احساس کند با شخصیتی منفی روبه رو است علی رغم اینکه  یک جاهایی عبدالحمید را دوست داشتیم که نباید این اتفاقات بیفتد.

امیرزاده خاطرنشان کرد: دادن جایزه بهترین بازیگر زن به الناز شاکردوست که صرفا می توان گفت برای چند بار جیغ زدن و فریاد کشیدن بود درست نبوده است، این بازیگر وظیفه ی خود را انجام داده چون باید اینگونه بازی می کرده است.

گزارش تصویری و ویدئویی در شرجی ببنید :

عکاس و تصویربردار : محمد مهدی قدیمی

گزارشگر : مریم چراغی

 

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *