برگزاری اولین همایش تجلیل از پیشکسوتان موسیقی بستک اقدامی شایسته، لازم و پر زحمت بود که موسیقی بستکی را می توان غایب بزرگ این برنامه دانست.
هرچند تبلیغات و اطلاع رسانی خوب و مناسبی که از مدتی قبل درباره این برنامه شده بود، جمعیت قابل توجهی از مردم بستک و همچنین فرماندار، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان و یکی از نمایندگان مجلس را به محل اجرای برنامه آورده بود اما در رضایتمندی شرکت کنندگان از محتوای برنامه تردیدهای جدی وجود دارد.
البته متن های خوب و مستندی که درباره تاریخ و خاستگاه موسیقی بستک در این برنامه ارائه شد در کنار پخش فیلمی کوتاه از اجراهای خاطره انگیز چهار نفر از پیشکسوتان موسیقی این خطه، از مزیت ها و موفقیت های این برنامه بود.
غیر از یکی دو قطعه بی کلام کوتاه اجرا شده با اَلمان و جفتی و دایره، جای اجرای زنده موسیقی بستکی همچنان تا انتها خالی بود.
در این برنامه نه تنها جای موسیقی بستکی خالی بود، بلکه با اختصاص دادن بخش زیادی از وقت برنامه به اجراهای یک گروه موسیقی خاص که صدای پُرحجم پرکاشن و گیتار و کیبورد آن در قالب موسیقی پاپ، نوای جفتی جا داده شده در گروه را نیز خفه می کرد، جفایی بیشتر در حق موسیقی بستک بود.
نوازندگان این گروه تسلط خوبی در اجرای قطعات پاپ داشتند اما به نظر می رسید کسی به آنها نگفته بود که تنها استفاده از ترانه ها و اشعار محلی برای نمایندگی و معرفی موسیقی ریشه دار بستک که خود سبکی منحصر بفرد در موسیقی جنوب ایران است، کافی نیست.
اما با وجود این برپایی برنامه ای تحت عنوان تجلیل از پیشکسوتان موسیقی بستکی آن هم برای اولین بار، اقدام بزرگی بود که جای تقدیر دارد.
طبیعی است هر حرکتی در اولین قدم با کاستی هایی روبرو است که در گام های بعدی، ایرادهای آن برطرف خواهد شد.
تنها دیدن تصاویری از زنده یادان عبدالرحیم مقیمی، یوسف هادی، عبدالله علی و حاج محمدعلی وطن پرست و شنیدن قطعاتی از اجراهای این مفاخر موسیقی بستکی بر پرده سالن محل برگزاری همایش از تقصیر برگزارکنندگان در سهم اندک موسیقی بستکی در این برنامه کم می کند.
همچنین تقدیر از ترانه سرایانی همچون برادران بیداد و بیقرار کوخردی، امید بهزاد، محمدحسن مشایخی و حبیب جامه دار در کنار بزرگداشت موسیقی دانان به نام منطقه مانند محمد مقیمی، احمد مدان، برادران وجدانی و نوازندگان صاحبنامی از جمله جیرانیان، جمعه مندنی، حسن قائد و کریم پلنگر و آمدن خوانندگانی همچون حسن غیرت، غلامرضا عبدلی و حسن جناحی در جایگاه تقدیرشوندگان کافیست تا دست مریزادی نصیب برگزارکنندگانی کند که وقت و انرژی و از همه مهمتر همت و عشقی بزرگ را به پای این برنامه ریخته بودند.
راه اندازی جشنواره ها و جایزه هایی به نام هر یک از این پیشکسوتان و حمایت از فعالان موسیقی واقعی بستکی در سال های آینده می تواند به احیا و ماندگاری این شاخه پرمیوه از درخت هنر ایران و موسیقی جنوب کمک کند.